Cel sekcji: Krótko wprowadza czytelnika w tematykę komendy.
Zawartość:
pgrep – wyszukuje identyfikatory procesów (PID) według nazwy, fragmentu polecenia lub wyrażenia regularnego.
Kluczowe zastosowania: szybkie filtrowanie procesów, tworzenie skryptów administracyjnych, diagnostyka (w połączeniu z kill, xargs, ps).
Często używane wraz z pkill (zabija procesy dopasowane wzorcem) i pidof (znajduje PID po nazwie pliku wykonywalnego).
Dostępne w większości dystrybucji Linux (pakiet procps/procps-ng). W systemach BSD i Solaris istnieją zgodne odpowiedniki, lecz część opcji może się różnić.
Regex vs. glob:pgrep używa wyrażeń regularnych, nie wzorców powłoki. Dla ścisłego dopasowania użyj -x lub zakotwicz wzorzec (^...$).
Zakres dopasowania: Domyślnie dopasowuje nazwę procesu; przełącz -f, aby szukać w pełnej komendzie i argumentach.
Uprawnienia: Zwykły użytkownik zazwyczaj widzi tylko własne procesy. Aby przeszukiwać cudze, użyj sudo (w niektórych konfiguracjach wymagane są rozszerzone uprawnienia do /proc).
Wyjście/Status: Kod wyjścia 0 – znaleziono dopasowanie; 1 – brak dopasowań; 2 – błąd (np. zły argument/regex). To przydatne w skryptach warunkowych.
Różnice między systemami: Implementacje w procps‑ng (Linux) i BSD/Solaris mogą różnić się detalami i dostępnością flag (np. -a). Sprawdź man pgrep na swojej platformie.